Wij waren echt stoere quasi Australische girls vannochtend!!! Onze eerste surfles gehad!! Ik kon er natuurlijk geen snars van (Sascha heeft toch wat meer talent voor deze sport) maar het was heeeel erg leuk. En een stuk minder moeilijk en vermoeiend dan ik had gedacht. Natuurlijk hebben we alleen mini-baby-golfjes gezien...en leek het in de verste verte niet op het golfsurven op tv.....maar...ik heb af en toe zelfs een paar seconden op de board gestaan terwijl deze zich in het water voortbewoog....en er was zo'n goede fotograaf dat deze spaarzame momenten zelfs zijn vastgelegd!!! Ik probeer ze zo te mailen.
Omdat we erg op plan achterliggen (als we dat al hadden) moeten we nu in vliegende vaart naar het zuiden reizen...dus meteen naar de ochtend surf-sessie zijn we in de auto gestapt en richting Brisbane getourd. Hier hadden we een speciale opdracht: een cadeautje bij een kennis van mams afgeven......en dat is gelukt...we erden er in een keer heen: Cleveland vlakbij Brisbane. Het bleek een mooi huis te zijn, vrij groot, natuurlijk met zwembad!!! De auto stond in de garage...dus er moest iemand thuis zijn, was onze conclusie. Een bel schijnt hier in Australie iets voor "pricks" te zijn, dus op de deur kloppen...geen reactie. Het hek proberen dan maar......roepen over het hek de tuin in...geen reactie....dus..omlopen en de achterdeur proberen...roepen, kloppen, geen reactie....we willen de hoop al bijna opgeven als we een stem horen. Een man met zijn gezicht half onder het scheerschuim (om een uur of 3, beetje gekke tijd..) vroeg door het raam wat er aan de hand was... Ik legde mijn schone taak uit, en hij nodigde naar ons binnen. Dit was de heer des huizes (een man van ongeveer 80 jaar), hij liep met een stok omdat hij niet kort geleden zijn "poot" had gebroken (mooi Indisch woord toch weer...) en nog aan het herstellen was. Zijn vrouw was even naar de oogarts maar we moesten, maar even wachten...vanaf dat moment heeft hij zijn mond niet meer gesloten...wat een verhalen!!!! Meitie was erg blij verrast toen zij binnenkwam, ze vonden het bezoek erg leuk!! Ook hun oudste zoon kwam nog even langs, maar na veel enthousiaste verhalen over koala's, koempoelans en dat ze mij als baby hebben gezien (een toen 4 jaar oude zoon van hun had me uit bed getild, tot hun schrik) moesten we helaas weer vertrekken richting Surfers Paradise. Ze vonden het erg jammer dat we niet konden blijven eten en slapen.....maar ja...we zijn al op teveel plekken te lang blijven hangen... De volgende keer moesten we langer blijven ;-))) vervolgens snel (neeeeee...echt niet TE snel) naar Surfers Paradise gereden waar we nu aan het internetten zijn. Morgen eerst nog een paar kilometer naar het noorden om iets voor het visum van Sascha te regelen, dan weer richting zuiden, zo ver mogelijk, maar natuurlijk wel met een paar stops om te surfen. (Eric, ik zal zo eens kijken of we jouw gave tent kunnen vinden!!!) Groetjes |